Zij voegen zich bij de dichters Mats Beek en Wilco van Doorn. De nieuwe dichters stellen zich graag voor via een gedicht over zichzelf.
In Veenendaal, waar verhalen ontstaan,
zijn twee nieuwe dichters opgestaan.
Sanne en Willemijn zijn hun namen.
Met bestaande dichters Mats en Wilco samen,
is het Stadsdichtersgilde nu gereed.
Met hun gedichten maken ze de stad compleet.
Tweecomponentenlijm
Zoals aan Veenendaal het label kleeft
van Fiets- en Groen- en Winkelstad
is mijn persoonlijk stickervel ook volgeplakt
met termen die alles en tegelijkertijd
niets zeggen over de vraag:
Wie ben ik?
Afhankelijk van waar, bij wie, hoe laat
ben ik dochter, zus of ‘Vrouw
met die Gekleurde Jas’
Ik ben Wolpoes, Meisje Nooit Genoeg
Ik ben nooit te laat (nou ja, bijna) en wist al vroeg
dat ik in Veenendaal zeker níet
zou blijven plakken.
Maar liefde kruipt waar het niet wil gaan
Hecht zich stevig in mijn hart aan de stad
waar met alle laagjes afgekrabd
wij – als tweecomponentenlijm –
samen onszelf zullen zijn.
Sanne Heymann
Zijn W(o)orden en blijven
Ik ben geboren en vaak opgetogen,
beelden schetsen, met woorden spelen,
moedertaal een allestaal maken voor leerlingen,
letters vertalen naar ‘uitzonderingen’.
Medeklinkers als muziek in mijn oren;
dansen, bewegen, daarbij
noten lezen, nooit
in slaap vallen. Bij de les
blijven, open plekken aanschouwen
in het licht.
Deze zelf invullen,
dichten, om
blij het leven te lezen,
mijzelf te wezen.
Willemijn Reijmes- Hannessen
